150 rocznica Powstania Styczniowego

20 października 2019 roku, Kurkowe Bractwo Strzeleckie Ziemi Dobrzyńskiej upamiętniło w kościele w Rogowie Tadeusza Dudrewicza.

Wybuch II Wojny Światowej rozpoczął masowe zbrodnie na ludności cywilnej, które w sposób szczególny dotknęły Pomorze i Ziemię Dobrzyńską. Jedną z ofiar był Tadeusz Dudrewicz ze Świeżaw koło Rogowa. Urodził się 14 sierpnia 1897 r. w Nieświeżu. W 1916 r. ukończył Gimnazjum R. Kowalskiego, w 1919 r. Szkołę Podchorążych Piechoty w Warszawie, zaś w 1921 r. Studium Wychowania Fizycznego w Głównej Szkole Wojskowej Gimnastyki i Sportów w Poznaniu. Jego ojciec Feliks był profesorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Warszawie. T. Dudrewicz należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, w 1918 r. został jej komendantem na powiat rypiński. Od listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1922 r. przeniesiony do rezerwy w stopniu porucznika. W latach 1922-1939 zarządzał majątkiem Świeżawy, który należał do jego matki, Anieli z Ostrowskich. W tym czasie aktywnie uczestniczył w życiu politycznym i gospodarczym powiatu rypińskiego, m. in. był prezesem Związku Peowiaków w Rypinie, członkiem Kółka Rolniczego i członkiem Rady Gminnej w Rogowie, członkiem Rady Powiatowej i Wydziału Powiatowego w Rypinie. W latach 1938-1939 był posłem na Sejm V kadencji z ramienia Obozu Zjednoczenia Narodowego wybranym w okręgu wyborczym nr 10 (Sierpc). Wchodził w skład sejmowych komisji: przemysłowo-handlowej i spraw zagranicznych. 28 października 1939 r. został zatrzymany przez członków organizacji Selbstschutz Westpreussen w majątku Świeżawy. Osadzony w więzieniu Selbstschutzu i Gestapo, nazywanym przez miejscową ludność „domem kaźni”, które mieściło się w Rypinie przy ul. Warszawskiej 20. Zatrzymanych Polaków bito tam kijami, szczuto psami, wbijano gwoździe w plecy, wołającym o pomoc i krzyczącym z bólu wkładano w usta gips, kobiety gwałcono. Tadeusza Dudrewicza Niemcy rozstrzelali w lasach skrwileńskich, największym miejscu kaźni w powiecie rypińskim. Jest ofiarą zbrodni pomorskiej, czyli masowych egzekucji dokonywanych jesienią 1939 r., w trakcie których zamordowano ok. 30 tys. ludzi.